Die (Nuwe) Helde Akker

Ek en my goeie vriend Peet was nie regtig lus gewees om vandag terug te gaan Arebbusch toe nie, so toe besluit ons om maar net te ry tot ons moeg is...

Met die geryery kry ons toe die afdraai na die Helde Akker toe. Wel die standbeeld het impressive gelyk van die pad af en ons besluit dit is dat 'n goeie manier om ons middag te spandeer...

Die Helde Akker is opgerig nadat Namibia in 1993 hulle "independance" gekry het. Voor 1993 het was Namibia deel van die Suid Afrikaanse geskiedenis.

Die plek was al toe gewees toe ons daar aankom, maar met 'n bietjie mooipraat en smeek het die "parkie polisieman" ons toegelaat om in te gaan. Dit het ongelukkig beteken dat ons self moes besluit wat die storie agter die storie is. Nodeloos om te se Namibia se "stuggle" sal nooit weer dieselfde wees nie.

Ons het nie regtig besef hoeveel trappe daar was om te klim nie, maar ons het dit maar trappie vir trappie gevat, maar kom ons begin by die begin.

Daar is 'n vlam wat hulle vir ewig probeer aan die gang hou, maar ek het so baie gas geruik dat ek nie kan dink dat alles meer lekker werk nie... Dit het 'n rukkie gevat om vir Peet se skaduwee uit die foto te kry, maar na 'n bietjie vloek en skree het hy ook beter verstaan waar ek wil he hy moet staan: "Uit die (&*^ pad uit..."

Toe is dit ons en die trappe. Ek dink nie een van ons het besef hoe onfiks ons regtig is nie, want teen die tyd wat ons by die 2de stel trappe gekom het het ons geblaas soos twee perde wat aan die Durban July deelgeneem het...

Net om vir julle 'n idee te geen van hoe groot die plek is... dit is Peet wat in rooi sirkel staan.

Ons het geweet die standbeeld en die "Obelix" is groot, maar teen die tyd wat ons bo gekom het, maar met die hoeveelheid Kopper wat in die beeld gebruik is kan enige man skatryk maak.

Net soos my geluk dit sou wou he, was daar natuurlik nog trappe gewees toe ons dink ons het dit nou tot bo gemaak. Daar was 'n uitkyk plek gewees wat mens regtig oor al die berge en Winhoek uitkyk. Net soos 'n toeris nou maar is moet daar natuurlik weer grappies gemaak word met die "Obelix" wat so voor ons gestaan en wag het....

Nou was ons so hoog gewees soos wat ons kon gaan, en dit was regtig 'n baie mooi "view" oor die stad gewees...

Nou was dit die lang pad weer af by al die trappe, ek moet erken ek was redelik die hel in gewees toe ek besef het ek kon met die bakkie gery het tot heel bo... In die rooi sirkel is die bakkie, as dit ver lyk op die foto, dink net hoe voel dit as jy nounet al die trappe opgeklim het.

Dit was dan die einde van 'n baie suksesvolle dag gewees, en ek het BAIE lekker geslaap daardie aand.